Burn-out in de zorg: er kan nog heel wat beter

Het stigma op burn-out is nog steeds groot, ook in de zorg. Zorgverleners verzorgen hun patiënten en vergeten naar de signalen van hun eigen lichaam te luisteren. Het boek Burn-out in de zorg koppelt getuigenissen aan inzichten van experts. Het geeft tips en bekijkt hoe zorgorganisaties dit probleem kunnen aanpakken.Hoe kondigt burn-out zich aan? Hoe beleef je het en hoe kom je erdoor? Wat moet je doen om burn-out in de toekomst te vermijden. Vijf mensen werkzaam in verschillende domeinen in de zorg die te kampen hadden met burn-out, geven via getuigenissen een antwoord op deze vragen. De betrokkenen zelf hebben geen aandacht voor de signalen. Daarom moeten collega's en zorginstellingen extra aandachtig zijn voor voortekenen.Er zijn handen te kort in de zorg. De werkdruk is zeer hoog en burn-out is een veelvoorkomend fenomeen. Om een kwaliteitsvolle zorg te garanderen, is een even kwaliteitsvol personeelsbeleid essentieel.Op het niveau van de zorgorganisaties kan er nog een en ander verbeterd worden. Bekijk de invulling van de verschillende functies en neem de supervisie onder de loep. Houd geregeld functioneringsgesprekken en geef positieve bekrachtiging. Burn-outpreventie zou centraal moeten staan bij zorgorganisaties. Neem de risicofactoren weg, detecteer tijdig, bevorder re-integratie en voorkom hervallen.Burn-out wordt vaak verward met andere aandoeningen als depressie en spanningsklachten. Er zijn vaak wel raakpunten, maar in bepaalde aspecten verschillen ze grondig van elkaar. Burn-out is een energiestoornis, geen stemmingsstoornis zoals depressie. Bovendien is burn-out werkgerelateerd en langdurig. Het is een geleidelijk proces dat zich niet van de ene dag op de andere manifesteert.Burn-out is ook een maatschappelijk fenomeen. We hebben te maken met toegenomen tijdsdruk en een individualisering van de samenleving. Nog een oorzaak zou de toegenomen prestatiedruk zijn en de digitale overprikkelend die daarmee gepaard gaat. Men haalt ook het verdwijnen van de grote ideologische verhalen aan als oorzaak. Volgens klinisch psycholoog en psychoanalyticus Paul Verhaeghe is het niet zo eenvoudig. Er is tegenwoordig wel degelijk een groot verhaal, namelijk het neoliberalisme. Verhaeghe beweert dat het neoliberalisme de identiteit van het individu verstoord heeft. Het idee van zichzelf te ontdekken is verschoven naar de verplichting het waar te maken.