...

"Als de placenta niet goed werkt, kan dat ernstige problemen met zich meebrengen zoals pre-eclampsie en een miskraam met onmiddellijke gevolgen en gevolgen op lange termijn zowel voor de moeder als voor het kind", legt dr. Margherita Turco, eerste auteur van de studie, uit. "Maar bij gebrek aan functionele experimentele modellen weten we eigenlijk niet zo veel over de placenta."Over het algemeen worden het potentieel en de veiligheid van nieuwe geneesmiddelen eerst uitgetest bij dieren. "Maar de placenta van de mens verschilt zeer sterk van die van andere diersoorten. Diermodellen lenen zich dan ook niet goed om de placenta van de mens te bestuderen", betreurt Ashley Moffett, hoogleraar aan de afdeling pathologische ontleedkunde van de Universiteit van Cambridge, waar een team al sinds meer dan 30 jaar cellen van humane placenta kweekt. De groep van Cambridge heeft dan ook het plan opgevat om een miniplacenta te creëren in het laboratorium. Ze zijn er eerst in geslaagd om trofoblastcellen te isoleren en te kweken. Die trofoblastcellen verschijnen enkele dagen na de bevruchting en vormen dan de placenta en de navelstreng. Daarna hebben de vorsers de goede combinatie gevonden van cellen en een organoïd cultuursysteem, waarmee ze "miniplacenta's" hebben kunnen vormen.Die kunstmatige orgaantjes bootsen in vitro de werking van een echte humane placenta na: ze scheiden de hormonen en eiwitten af, die het metabolisme van de vrouw tijdens de zwangerschap wijzigen. Ze gelijken zo sterk op de natuurlijke trofoblastcellen tijdens het eerste zwangerschapstrimester dat ze zelfs een positieve zwangerschapstest kunnen geven, merken de vorsers op.Dankzij die functionele cellulaire miniatuurmodellen van de eerste stadia van de humane placenta hopen de auteurs beter de afwijkingen te kunnen onderzoeken die tijdens de ontwikkeling van de placenta verhinderen dat het embryo zich correct inplant, of tijdens de verdere zwangerschap complicaties voorzaken. Met hun "organoïden" hopen ze ook te kunnen analyseren wat een zwangerschap gezond maakt en hoe sommige ziekten kunnen worden overgedragen van de moeder op de foetus.Mogelijke andere toepassingen: evaluatie van het effect op de placenta van geneesmiddelen die de moeder in het begin van de zwangerschap inneemt, nagaan hoe chromosomale afwijkingen de normale ontwikkeling verstoren, eventueel zelfs ontwikkeling van stamceltherapie voor een niet-geslaagde zwangerschap en onderzoeken waarom bepaalde virussen zoals het zikavirus door de placentabarrière geraken en zo de hersencellen van de foetus bereiken, terwijl andere virussen zoals het denguevirus er niet door geraken. (referentie: Nature, 28 november 2018, doi: 10.1038/s41586-018-0753-3)https://www.nature.com/articles/s41586-018-0753-3