Sinds het rookverbod van 1 juli 2011 in alle horecazaken en gesloten publieke plaatsen, hebben we met zijn allen, rokers en niet-rokers, het voordeel ervan ondervonden. Aanvankelijk was er heel veel weerstand en onbegrip. Maar snel beseften we de voordelen: ons eten op restaurant smaakt beter en onze kleren stinken niet meer naar sigarettenrook. Tot op heden mag nog op het caféterras worden gerookt, op voorwaarde dat dit aan één zijde volledig open is.

Wetenschappelijke evidentie

Uit verschillende studies blijkt evenwel dat we zowel buiten als binnen blijven meeroken, ondanks het rookverbod. Ondanks het rookverbod in ziekenhuizen wordt nog 0.6 µg/m3 nicotine en 19 µg/m3 fijn stof (PM2,5) gemeten aan de ingang. De hoeveelheid daalt naarmate de afstand tussen de rookplaats en de ingang toeneemt. Maar zelfs op een afstand van 9 m is de rook van één sigaret nog steeds detecteerbaar (2.6 µg/m3 fijn stof). Dit is een belangrijke bevinding gezien stoeproken op meestal minder dan 9 m van de ingang gebeurt.

Ook in horecazaken blijven we nicotine meten binnen: 0.7 µg/m3 die toeneemt met het aantal rokers aan de ingang. Maar ook buiten worden gelijkaardige nicotineconcentraties gevonden ( 0.4 µg/m3). Ook op het terras wordt nicotine gemeten werd met een concentratie 0.5 µg/m3. De gemeten hoeveelheid hing af van of het terras al dan niet afgesloten was, het aantal rokers en ook hoelang er gerookt werd. Een andere studie vond fijn stof tussen 32 en 109 µg/m3 buiten, maar ook 14 tot 79 µg/m³ in nabij gelegen kamers. De gemeten fijn stof concentratie in de nabij gelegen ruimtes was het hoogst in cafés waar de deur bleef openstaan (gemiddeld 117 µg/m³), en laagst (25 µg/m³) wanneer de deur toe bleef (maar nog altijd gemakkelijk detecteerbaar).

Tijd voor bijkomende maatregelen?

Moeten we dus overwegen om stoeproken en roken op een terras te ontraden en bijkomende maatregelen nemen? Frans onderzoek bevestigt dat het stoeproken is toegenomen, maar dat de meerderheid van rokers (74.5%), niet-rokers (89.4%) en ex-rokers (74.0%) voor een rookverbod zijn op terrassen en ingang van restaurants. Hoewel een deel van de rokers al heeft laten weten dat een dergelijk verbod hen niet af zal houden van het roken, valt er misschien toch iets voor bijkomende maatregelen te zeggen. Een mee-roker kiest er namelijk niet voor schadelijke rook in te ademen. Bezoekers en klanten hebben net als werknemers recht op een rookvrije plek, ook buiten.

Wat houdt er ons tegen om het rookverbod uit te breiden?

Wat houdt er ons dus tegen om de sigaret verder te bannen en een rookverbod te introduceren op events (vb. de 1000 km van KOTK is rookvrij), het terras, perron, sportveld, bedrijfsterrein en ingangen van gebouwen zoals al in veel andere landen het geval is. Bedrijven, stations, horecazaken maar ook straten en buurten zouden kunnen acties en overleg opstarten om rookvrij te worden.

Ook rookverbod en reglementering heeft een bewezen impact en levert een snelle en meetbare gezondheidswinst op. In België is er bijvoorbeeld sinds de invoering van het rookverbod een 10% verlaagd risico op vroeggeboorte en minder ziekenhuisopnames van kinderen met astma-aanvallen.

Het belang van het bannen van roken binnen- en buitenhuis is aangetoond bij 40.580 baby's. Indien de vader in huis rookt dan neemt het Odds risico met 20% toe voor een ziekenhuisopname omwille van een astma aanval bij kinderen. Het risico is nog hoger als de moeder thuis rookt. Indien beiden roken, verhoogt het risico tot 72%. Opvallend is dat deze Odds ratio's amper verschillen tussen indoor en outdoor roken. Dus rokende ouders in huis of buitenhuis verhoogt in belangrijke mate het risico van astma-aanvallen bij hun kinderen. Een duidelijk argument om te stoppen met roken en om een rookvrije buitenomgeving (terras, ingang) te maken

Preventieve maatregel tegen sigarettenrook, niet tegen rokers

Een mooi voorbeeld is het rookverbod in Belgische en Nederlandse pretparken en op bepaalde bedrijfsterreinen. Maar in sommige steden en landen gaat men nog verder. In Japan en bepaalde Amerikaans staten, probeert men roken uit het straatbeeld te krijgen door stoeproken te ontmoedigen door het inrichten van rookvrije straten. In die straten mag enkel nog gerookt worden in rookruimtes. In de VS, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië mag je niet meer roken in de auto als er een kind bij is, en in Finland is roken zelfs in huis verboden.

Dergelijk verbod ontneemt je niet het recht om te roken, maar tast uiteraard wel je vrijheid aan waar je kan roken. Maar het is een maatregel tegen schadelijke sigarettenrook en niet tegen rokers. Bovendien hebben niet-rokers recht op een rookvrije plek, ook buiten. Het is dus een blijk van wederzijds respect. De implementatie is uiteraard niet eenvoudig maar deze maatregel helpt wel om roken en de schadelijke gevolgen er van te voorkomen. Daarom vind ik het belangrijk om met zijn allen rokers en niet-rokers na te denken over de pro's en con's van rookvrije buitenzones en hoe we dit kunnen implementeren.

Effectieve maatregelen die rokers helpen stoppen

Het rookverbod in publieke plaatsen en horeca kwam er niet zonder slag of stoot. Tegenstanders argumenteerden dat er door het rookverbod thuis meer gerookt zou worden, wat nadeliger zou zijn voor zwangere vrouwen, kinderen en bejaarden. Nationaal en internationaal onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat het thuis roken niet is toegenomen, wel integendeel. Het International Tobacco Control Policy Evaluation Project toonde aan dat het aantal rokers dat ook thuis niet meer rookte, steeg na de invoering van het rookverbod. Wie thuis toch nog bleef roken, rookte minder sigaretten dan ervoor. De belangrijkste redenen om thuis minder of niet te roken zijn (de geboorte van) een kind, plannen om te stoppen met roken en het rookverbod in cafés en restaurants.

Dus rokende ouders in huis of buitenhuis verhoogt in belangrijke mate het risico van astma-aanvallen bij hun kinderen

Rookverbod en reglementering zijn geen populaire maatregelen. Rokers voelen zich in hun vrijheid beperkt én geviseerd. Daarom moeten deze maatregelen, om effectief te zijn, ook ondersteund worden door campagnes die uitleggen waarom deze maatregelen worden genomen en wat de voordelen ervan zijn (vooral voor de rokers en horeca-uitbaters). Je hebt dus een mix van maatregelen en een geïntegreerd beleid nodig, niet enkel verbod en repressie, maar vooral steunmaatregelen, campagnes en sensibilisering.

Deze resultaten tonen duidelijk aan dat passief roken ondanks het rookverbod blijft bestaan door het roken aan de ingang en op terrassen. Daarom wil ik het debat opstarten om rokers en niet-rokers te beschermen tegen de schadelijke sigarettenrook voeren met respect voor ieders vrijheid en keuze. In Barcelona, een van de meest hippe wereldsteden, toonde een bevraging aan dat 70% van de bevraagde Barcelonezen een uitbreiding van het rookverbod een goed idee vindt. En in België? Geef je mening en deel je suggesties via #rookvrijterras.

Sinds het rookverbod van 1 juli 2011 in alle horecazaken en gesloten publieke plaatsen, hebben we met zijn allen, rokers en niet-rokers, het voordeel ervan ondervonden. Aanvankelijk was er heel veel weerstand en onbegrip. Maar snel beseften we de voordelen: ons eten op restaurant smaakt beter en onze kleren stinken niet meer naar sigarettenrook. Tot op heden mag nog op het caféterras worden gerookt, op voorwaarde dat dit aan één zijde volledig open is.Wetenschappelijke evidentieUit verschillende studies blijkt evenwel dat we zowel buiten als binnen blijven meeroken, ondanks het rookverbod. Ondanks het rookverbod in ziekenhuizen wordt nog 0.6 µg/m3 nicotine en 19 µg/m3 fijn stof (PM2,5) gemeten aan de ingang. De hoeveelheid daalt naarmate de afstand tussen de rookplaats en de ingang toeneemt. Maar zelfs op een afstand van 9 m is de rook van één sigaret nog steeds detecteerbaar (2.6 µg/m3 fijn stof). Dit is een belangrijke bevinding gezien stoeproken op meestal minder dan 9 m van de ingang gebeurt. Ook in horecazaken blijven we nicotine meten binnen: 0.7 µg/m3 die toeneemt met het aantal rokers aan de ingang. Maar ook buiten worden gelijkaardige nicotineconcentraties gevonden ( 0.4 µg/m3). Ook op het terras wordt nicotine gemeten werd met een concentratie 0.5 µg/m3. De gemeten hoeveelheid hing af van of het terras al dan niet afgesloten was, het aantal rokers en ook hoelang er gerookt werd. Een andere studie vond fijn stof tussen 32 en 109 µg/m3 buiten, maar ook 14 tot 79 µg/m³ in nabij gelegen kamers. De gemeten fijn stof concentratie in de nabij gelegen ruimtes was het hoogst in cafés waar de deur bleef openstaan (gemiddeld 117 µg/m³), en laagst (25 µg/m³) wanneer de deur toe bleef (maar nog altijd gemakkelijk detecteerbaar). Tijd voor bijkomende maatregelen?Moeten we dus overwegen om stoeproken en roken op een terras te ontraden en bijkomende maatregelen nemen? Frans onderzoek bevestigt dat het stoeproken is toegenomen, maar dat de meerderheid van rokers (74.5%), niet-rokers (89.4%) en ex-rokers (74.0%) voor een rookverbod zijn op terrassen en ingang van restaurants. Hoewel een deel van de rokers al heeft laten weten dat een dergelijk verbod hen niet af zal houden van het roken, valt er misschien toch iets voor bijkomende maatregelen te zeggen. Een mee-roker kiest er namelijk niet voor schadelijke rook in te ademen. Bezoekers en klanten hebben net als werknemers recht op een rookvrije plek, ook buiten. Wat houdt er ons dus tegen om de sigaret verder te bannen en een rookverbod te introduceren op events (vb. de 1000 km van KOTK is rookvrij), het terras, perron, sportveld, bedrijfsterrein en ingangen van gebouwen zoals al in veel andere landen het geval is. Bedrijven, stations, horecazaken maar ook straten en buurten zouden kunnen acties en overleg opstarten om rookvrij te worden. Ook rookverbod en reglementering heeft een bewezen impact en levert een snelle en meetbare gezondheidswinst op. In België is er bijvoorbeeld sinds de invoering van het rookverbod een 10% verlaagd risico op vroeggeboorte en minder ziekenhuisopnames van kinderen met astma-aanvallen. Het belang van het bannen van roken binnen- en buitenhuis is aangetoond bij 40.580 baby's. Indien de vader in huis rookt dan neemt het Odds risico met 20% toe voor een ziekenhuisopname omwille van een astma aanval bij kinderen. Het risico is nog hoger als de moeder thuis rookt. Indien beiden roken, verhoogt het risico tot 72%. Opvallend is dat deze Odds ratio's amper verschillen tussen indoor en outdoor roken. Dus rokende ouders in huis of buitenhuis verhoogt in belangrijke mate het risico van astma-aanvallen bij hun kinderen. Een duidelijk argument om te stoppen met roken en om een rookvrije buitenomgeving (terras, ingang) te maken Preventieve maatregel tegen sigarettenrook, niet tegen rokersEen mooi voorbeeld is het rookverbod in Belgische en Nederlandse pretparken en op bepaalde bedrijfsterreinen. Maar in sommige steden en landen gaat men nog verder. In Japan en bepaalde Amerikaans staten, probeert men roken uit het straatbeeld te krijgen door stoeproken te ontmoedigen door het inrichten van rookvrije straten. In die straten mag enkel nog gerookt worden in rookruimtes. In de VS, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië mag je niet meer roken in de auto als er een kind bij is, en in Finland is roken zelfs in huis verboden.Dergelijk verbod ontneemt je niet het recht om te roken, maar tast uiteraard wel je vrijheid aan waar je kan roken. Maar het is een maatregel tegen schadelijke sigarettenrook en niet tegen rokers. Bovendien hebben niet-rokers recht op een rookvrije plek, ook buiten. Het is dus een blijk van wederzijds respect. De implementatie is uiteraard niet eenvoudig maar deze maatregel helpt wel om roken en de schadelijke gevolgen er van te voorkomen. Daarom vind ik het belangrijk om met zijn allen rokers en niet-rokers na te denken over de pro's en con's van rookvrije buitenzones en hoe we dit kunnen implementeren.Effectieve maatregelen die rokers helpen stoppenHet rookverbod in publieke plaatsen en horeca kwam er niet zonder slag of stoot. Tegenstanders argumenteerden dat er door het rookverbod thuis meer gerookt zou worden, wat nadeliger zou zijn voor zwangere vrouwen, kinderen en bejaarden. Nationaal en internationaal onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat het thuis roken niet is toegenomen, wel integendeel. Het International Tobacco Control Policy Evaluation Project toonde aan dat het aantal rokers dat ook thuis niet meer rookte, steeg na de invoering van het rookverbod. Wie thuis toch nog bleef roken, rookte minder sigaretten dan ervoor. De belangrijkste redenen om thuis minder of niet te roken zijn (de geboorte van) een kind, plannen om te stoppen met roken en het rookverbod in cafés en restaurants. Rookverbod en reglementering zijn geen populaire maatregelen. Rokers voelen zich in hun vrijheid beperkt én geviseerd. Daarom moeten deze maatregelen, om effectief te zijn, ook ondersteund worden door campagnes die uitleggen waarom deze maatregelen worden genomen en wat de voordelen ervan zijn (vooral voor de rokers en horeca-uitbaters). Je hebt dus een mix van maatregelen en een geïntegreerd beleid nodig, niet enkel verbod en repressie, maar vooral steunmaatregelen, campagnes en sensibilisering. Deze resultaten tonen duidelijk aan dat passief roken ondanks het rookverbod blijft bestaan door het roken aan de ingang en op terrassen. Daarom wil ik het debat opstarten om rokers en niet-rokers te beschermen tegen de schadelijke sigarettenrook voeren met respect voor ieders vrijheid en keuze. In Barcelona, een van de meest hippe wereldsteden, toonde een bevraging aan dat 70% van de bevraagde Barcelonezen een uitbreiding van het rookverbod een goed idee vindt. En in België? Geef je mening en deel je suggesties via #rookvrijterras.