De naam Artemisia Gentileschi, dochter van Orazio Gentileschi, zegt u misschien nog iets. Maar hebt u ooit al van Orsola Maddalena Caccia, Giovanna Garzoni, Sofonisba Anguissola of Virginia da Vezzo gehoord? De dames van de Italiaanse barok pronken nu met hun werk in het Gentse Museum voor Schone Kunsten. Een boeiende kennismaking.
Eerder dit jaar was Michaelina Wautier de ster met een tentoonstelling in het MAS bij de opening van het Barokjaar in Antwerpen. Het werk van haar Italiaanse collegae is niet minder interessant. De vrouwelijke schilders zijn dochters, zussen, echtgenotes van mannelijke kunstenaars, in een zeldzaam geval zelfs kloosterzuster. Stilaan groeit het besef dat hun werk niet of nauwelijks moet onderdoen voor dat van hun mannelijke collegae.
Verzet
Wie denkt dat de kunstenaressen zich zouden beperken tot het schilderen van fruitmanden, bloemboeketten of lieflijke portretten, komt behoorlijk bedrogen uit. Voor een onthoofding of een gruwelmoord draaien de dames hun hand niet om. Het lijkt soms wel alsof ze hun frustraties en verzetsdrang van zich af willen schilderen.
Ook artistiek durfden zij de betreden paden verlaten om op zoek te gaan naar nieuwe expressiemogelijkheden, zodat zij een bijzondere plaats verdienen in de schilderkunst van het Italië van de 16de en 16de eeuw. De dames van de barok vormen als het ware een aparte beweging die verder onderzoek verdient. De curatoren van deze bijzondere tentoonstelling noemen het een kantelmoment waarop de vrouwelijke kunstenaar een prominentere plaats begint in te nemen. Waren Elisabetta Sirani of Fede Galizia de Guerrilla Girls van hun tijd?
De Dames van de Barok. Vrouwelijke schilders in het Italië van de 16de en 17de eeuw. Tot 20 januari 2019 in het Museum voor Schone Kunsten Gent. Open dinsdag t/m vrijdag van 9u30 tot 17u30, weekends en feestdagen van 10u tot 18u, maandag gesloten. Info: www.mskgent.be
Eerder dit jaar was Michaelina Wautier de ster met een tentoonstelling in het MAS bij de opening van het Barokjaar in Antwerpen. Het werk van haar Italiaanse collegae is niet minder interessant. De vrouwelijke schilders zijn dochters, zussen, echtgenotes van mannelijke kunstenaars, in een zeldzaam geval zelfs kloosterzuster. Stilaan groeit het besef dat hun werk niet of nauwelijks moet onderdoen voor dat van hun mannelijke collegae. VerzetWie denkt dat de kunstenaressen zich zouden beperken tot het schilderen van fruitmanden, bloemboeketten of lieflijke portretten, komt behoorlijk bedrogen uit. Voor een onthoofding of een gruwelmoord draaien de dames hun hand niet om. Het lijkt soms wel alsof ze hun frustraties en verzetsdrang van zich af willen schilderen. Ook artistiek durfden zij de betreden paden verlaten om op zoek te gaan naar nieuwe expressiemogelijkheden, zodat zij een bijzondere plaats verdienen in de schilderkunst van het Italië van de 16de en 16de eeuw. De dames van de barok vormen als het ware een aparte beweging die verder onderzoek verdient. De curatoren van deze bijzondere tentoonstelling noemen het een kantelmoment waarop de vrouwelijke kunstenaar een prominentere plaats begint in te nemen. Waren Elisabetta Sirani of Fede Galizia de Guerrilla Girls van hun tijd?De Dames van de Barok. Vrouwelijke schilders in het Italië van de 16de en 17de eeuw. Tot 20 januari 2019 in het Museum voor Schone Kunsten Gent. Open dinsdag t/m vrijdag van 9u30 tot 17u30, weekends en feestdagen van 10u tot 18u, maandag gesloten. Info: www.mskgent.be
