Eén op de tien kinderen (*) zou het slachtoffer zijn van incest. Intrafamiliaal seksueel geweld blijft vaak onopgemerkt. Huisartsen verkeren echter soms in de mogelijkheid het te vermoeden en het slachtoffer te helpen. Tact, geduld en strategie zijn hier aan de orde.

Cognitieve veroudering is tegelijk het resultaat van factoren waarop we geen vat hebben, en beschermende factoren die het proces afremmen.

Meer dan de helft van de vrouwen en mannen van 70 jaar of ouder zouden minstens tweemaal per week een namiddagdutje doen. Is dat een zegen of een vloek?

Te weinig slaap of slaap van slechte kwaliteit zou cognitieve veroudering en de ziekte van Alzheimer in de hand werken.

Een aantal subtiele kenmerken van onze slaap zouden mogelijk het risico op de ziekte van Alzheimer kunnen voorspellen.

Parasomnieën zijn bijzondere slaapfenomenen die we als beeld nog niet goed begrijpen. Vanuit ouderrapportage meldt de literatuur dat 80% van de peuters en kleuters ooit wel eens één of andere vorm van parasomnie vertoont. Bij oudere kinderen is dat 20%. In de meeste gevallen blijft het bij één of een paar episoden, maar soms zijn het er meer en is er zelfs een weerslag op de algemene gezondheid. Een eerste taak bestaat er voor de arts in de juiste diagnose te stellen en de geschrokken ouders het fenomeen goed uit te leggen.

Sommige jongeren leven tegenwoordig gedurende maanden of jaren in hun kamer of een ander besloten lokaal. Ze hebben geen toekomstplannen. Hun enige gezelschap is de virtuele wereld van het internet.

Psychiaters weten niet goed wat ze aan moeten met hikikomori, een nog vaag omschreven probleem. Nochtans is ingrijpen geboden.

Is parapsychologie net iets te ongeloofwaardig? Of verdient dit verschijnsel alsnog de aandacht van de wetenschap?

Had de Franse astrofysicus Jean-Claude Pecker (1923-2020) gelijk toen hij zei: "Academisch onderzoek naar parapsychologie? Dat is je reinste onzin, ze proberen ons iets wijs te maken"?

Er komen maar weinig mensen op spreekuur met klachten van: "Dokter, ik ben gestrest." Nochtans zijn veel klachten toe te schrijven aan de schadelijke effecten van chronische stress. De zwaarste gevolgen zijn een burn-out en depressie.

Circa 20% van de bevolking vertoont een slaapstoornis. Partiële of totale insomnie is de frequentste klacht op spreekuur. Primaire of secundaire, acute of chronische insomnie, hoe pak je dat aan?

Een patiënt meldt zich wegens pijn op de borst, al dan niet persisterend tijdens het consult. Wat is de juiste werkwijze?

Het vorige artikel eindigde met de diagnostiek bij een patiënt die raadpleegt omdat hij in de voorbije uren pijn op de borst heeft gehad, maar nu pijnvrij is. In dit tweede artikel bespreekt prof. Steven Haine (kliniekhoofd interventiecardiologie, UZA) het beleid bij een patiënt die nog altijd pijn heeft op het ogenblik van het consult. Daarnaast is er aandacht voor een aantal niet-coronaire hartaandoeningen die pijn op de borst kunnen veroorzaken.

Iemand krijgt een syncope. Wat is hiervan de oorzaak? Is er reden tot ongerustheid? Prof. Koen Monsieurs (diensthoofd spoedgevallen, UZA) bespreekt de verschillende beelden en hun relevantie.

Een patiënt die acuut op het consult komt met suïcidegedachten - al dan niet na een suïcidepoging in een recent verleden - roept bij de arts ongeruste vragen op. Moet deze patiënt naar de spoeddienst van een ziekenhuis of naar een eenheid voor psychiatrische spoedinterventie worden doorverwezen? Zijn er gegevens die de garantie kunnen bieden dat de patiënt veilig thuis kan blijven in afwachting van verdere interventie?

Op één van de twee BTMS-lesdagen editie 2023 stond prof. Yves Vandermeeren (CHU UCL Namur, site Godinne) stil bij het huidige beleid rond acute ischemische beroerte. Tijd is hier een essentiële factor.