...
Type 1-diabetes tast de zenuwen, de ogen, het hart- en vaatstelsel en de nieren aan en zou dus ook de spieren kunnen aantasten. Vorsers hebben spierbiopsies uitgevoerd bij jongvolwassenpatiënten met of zonder type 1-diabetes, die voorts vergelijkbaar waren qua geslacht, leeftijd, BMI en de mate van lichaamsbeweging. Alle patiënten sportten, en heel wat meer dan wat de nationale richtlijnen aanraden. Ze hebben ontdekt dat de mitochondria structurele en functionele afwijkingen vertoonden bij de jonge diabetespatiënten. Ze produceerden niet alleen minder energie voor de spieren, maar gaven ook meer toxines af.Volgens de auteurs kunnen die afwijkingen leiden tot een vertraging van het metabolisme, een slechtere glykemiecontrole en, als er niets aan wordt gedaan, een snellere evolutie naar invaliditeit. Ze vinden dan ook dat de huidige richtlijnen voor de preventie van type 1-diabetes zouden moeten herzien en dat risicopersonen maximaal zouden moeten sporten. "Op lange termijn verhogen aerobe activiteiten immers het aantal mitochondria in de spieren en die helpen om meer glucose te verbruiken en om aan efficiëntie te winnen." (referentie: Diabetologia, 18 april 2018, DOI: 10.1007/s00125-018-4602-6)