Alleen, de allround schoenmakers uit de gezondheidszorg waren helaas niet gewenst om mee te debatteren over de toekomst van de pediatrie in België. We lezen dat huisartsen, alhoewel zij toch wel wat taken opnemen binnen de kindergeneeskunde, door sommige collega's in de pediatrie daartoe onbekwaam worden geacht. Ik verwijs ook nog eens naar de opinie van ene professor Vandenplas terzake, enkele maanden geleden, die, alhoewel later wat bijgestuurd, toch maar lekker ongenuanceerd in het gezicht van de huisarts werd gesmeten.

Wat mij betreft toch wat nuance bij het geschrevene. Vooreerst zijn de huisartsen die vandaag afstuderen perfect in staat om zieke kinderen te zien, te behandelen en (waar nodig!) door te verwijzen. Maar schieten pediaters zich niet in de voet door praktijkvoering buiten het ziekenhuis ongebreideld toe te laten in een soort pediatrische huisartsgeneeskunde? Maar dan zonder wachten, want die zijn lekker voor de huisarts of de reeds overbevraagde ziekenhuispediater.

Huisartsen die vandaag afstuderen zijn perfect in staat om zieke kinderen te zien, te behandelen en door te verwijzen

Wat me vooral stoort, is de pedante stellingname dat pediaters dan ook een soort GMD voor het kind zouden moeten beheren, gezien hun ouders niet van dat voordeel kunnen genieten daar zij de huisarts uit vrije wil níet consulteren voor hun kind. En een verslag, voor datzelfde GMD van de huisarts, na afloop van consultatie of hospitalisatie, tja, bestaat dat wel? Het kan maar een tip zijn om beter samen te werken.

Weet je wat, geef een GMD voor het kind aan de pediater, één voor de vrouw aan de gynaecoloog, voor de oudere aan de geriater. En de huisarts, maak daar maar een soort secretaris voor het medisch dossier van. U bent in elk geval al goed bezig!

Alleen, de allround schoenmakers uit de gezondheidszorg waren helaas niet gewenst om mee te debatteren over de toekomst van de pediatrie in België. We lezen dat huisartsen, alhoewel zij toch wel wat taken opnemen binnen de kindergeneeskunde, door sommige collega's in de pediatrie daartoe onbekwaam worden geacht. Ik verwijs ook nog eens naar de opinie van ene professor Vandenplas terzake, enkele maanden geleden, die, alhoewel later wat bijgestuurd, toch maar lekker ongenuanceerd in het gezicht van de huisarts werd gesmeten.Wat mij betreft toch wat nuance bij het geschrevene. Vooreerst zijn de huisartsen die vandaag afstuderen perfect in staat om zieke kinderen te zien, te behandelen en (waar nodig!) door te verwijzen. Maar schieten pediaters zich niet in de voet door praktijkvoering buiten het ziekenhuis ongebreideld toe te laten in een soort pediatrische huisartsgeneeskunde? Maar dan zonder wachten, want die zijn lekker voor de huisarts of de reeds overbevraagde ziekenhuispediater.Wat me vooral stoort, is de pedante stellingname dat pediaters dan ook een soort GMD voor het kind zouden moeten beheren, gezien hun ouders niet van dat voordeel kunnen genieten daar zij de huisarts uit vrije wil níet consulteren voor hun kind. En een verslag, voor datzelfde GMD van de huisarts, na afloop van consultatie of hospitalisatie, tja, bestaat dat wel? Het kan maar een tip zijn om beter samen te werken.Weet je wat, geef een GMD voor het kind aan de pediater, één voor de vrouw aan de gynaecoloog, voor de oudere aan de geriater. En de huisarts, maak daar maar een soort secretaris voor het medisch dossier van. U bent in elk geval al goed bezig!