Wel, het is gebeurd. Maggie De Block heeft, weliswaar via een soort draagmoederschap door het Kenniscentrum, haar ei gelegd over de ziekenhuishervorming. Vermoedelijk zal ze het ei nu uitbroeden, want erg concreet is het allemaal nog niet. Al doen de grote lijnen vermoeden dat het door intensieve netwerking en samenwerking allicht met minder kan. Vermoedelijk klopt dat ook. Het zou me immers verbazen dat de inefficiëntie die in de gemiddelde Belgische structuur over de jaren geslopen is, totaal afwezig zou zijn in de zorg. Maar ik heb toch een aantal bedenkingen.

Vooreerst de gevolgen voor de patiënt, die we in beleidsnota's toch graag centraal stellen. Welke zorg zal op welke afstand beschikbaar zijn? Zal dit leiden tot meer wachtlijsten? Meer indirecte kosten zoals ziekenvervoer tussen ziekenhuizen onderling zoals reeds werd gewaarschuwd door het VPP? We zullen zien.

En wat zijn de gevolgen voor het medisch personeel? Verpleegkundigen op overschot? Artsen die verhuizen naar een ander ziekenhuis? Of specialisten die hun ziekenhuisbestaan zouden vaarwel zeggen en louter in een privépraktijk verder doen, bij wijze van directe concurrentie met de huisartsen? En in welke samenhang met 'de eerste lijn'.

Mogen we trouwens nog spreken over eerste, tweede of derde lijn? Het is al decennia bon ton dat diverse specialisten taken uitvoeren die tot 'de eerste lijn' behoren. Gynaecologen doen de meerderheid van de uitstrijkjes, pediaters introduceren zich aan het kraambed als de huisarts van het kind, quasi elk specialisme is in theorie zonder verwijzing van de huisarts bereikbaar. Zal de hertekening van het ziekenhuislandschap leiden tot een nog verder uitkleden van het huisartsberoep? Zodat enkel nog het 'managen van de chronische zorg' overblijft? Een effect dat trouwens nog zal versterkt worden indien De Block van de huisartsenwachtdienst een soort 24/7-pseudospoed wil maken.

Ik mis in de meeste teksten overigens de samenhang tussen de ziekenhuishervorming die federaal wordt voorbereid, en de 'hervorming van de eerste lijn' waar op Vlaams niveau serieus gas wordt gegeven. Wie zit waar aan tafel? En vooral, wie niet? Men lijkt te vergeten dat huisartsen het fragmentaire beeld dat specialisten hebben van hun gemeenschappelijke patiënten kunnen aanvullen, en dat specialisten ook een rol hebben in structuren die nu op de zogenaamde eerste lijn worden uitgerold.

Het is niet lang meer tot de volgende verkiezingen. Zowel De Block als Vandeurzen gaan vol gas. Maar ofwel baart de berg een muis en eindigen we zonder hervorming. Ofwel wordt het er eentje zonder samenhang.

Wel, het is gebeurd. Maggie De Block heeft, weliswaar via een soort draagmoederschap door het Kenniscentrum, haar ei gelegd over de ziekenhuishervorming. Vermoedelijk zal ze het ei nu uitbroeden, want erg concreet is het allemaal nog niet. Al doen de grote lijnen vermoeden dat het door intensieve netwerking en samenwerking allicht met minder kan. Vermoedelijk klopt dat ook. Het zou me immers verbazen dat de inefficiëntie die in de gemiddelde Belgische structuur over de jaren geslopen is, totaal afwezig zou zijn in de zorg. Maar ik heb toch een aantal bedenkingen.Vooreerst de gevolgen voor de patiënt, die we in beleidsnota's toch graag centraal stellen. Welke zorg zal op welke afstand beschikbaar zijn? Zal dit leiden tot meer wachtlijsten? Meer indirecte kosten zoals ziekenvervoer tussen ziekenhuizen onderling zoals reeds werd gewaarschuwd door het VPP? We zullen zien.En wat zijn de gevolgen voor het medisch personeel? Verpleegkundigen op overschot? Artsen die verhuizen naar een ander ziekenhuis? Of specialisten die hun ziekenhuisbestaan zouden vaarwel zeggen en louter in een privépraktijk verder doen, bij wijze van directe concurrentie met de huisartsen? En in welke samenhang met 'de eerste lijn'.Mogen we trouwens nog spreken over eerste, tweede of derde lijn? Het is al decennia bon ton dat diverse specialisten taken uitvoeren die tot 'de eerste lijn' behoren. Gynaecologen doen de meerderheid van de uitstrijkjes, pediaters introduceren zich aan het kraambed als de huisarts van het kind, quasi elk specialisme is in theorie zonder verwijzing van de huisarts bereikbaar. Zal de hertekening van het ziekenhuislandschap leiden tot een nog verder uitkleden van het huisartsberoep? Zodat enkel nog het 'managen van de chronische zorg' overblijft? Een effect dat trouwens nog zal versterkt worden indien De Block van de huisartsenwachtdienst een soort 24/7-pseudospoed wil maken.Ik mis in de meeste teksten overigens de samenhang tussen de ziekenhuishervorming die federaal wordt voorbereid, en de 'hervorming van de eerste lijn' waar op Vlaams niveau serieus gas wordt gegeven. Wie zit waar aan tafel? En vooral, wie niet? Men lijkt te vergeten dat huisartsen het fragmentaire beeld dat specialisten hebben van hun gemeenschappelijke patiënten kunnen aanvullen, en dat specialisten ook een rol hebben in structuren die nu op de zogenaamde eerste lijn worden uitgerold. Het is niet lang meer tot de volgende verkiezingen. Zowel De Block als Vandeurzen gaan vol gas. Maar ofwel baart de berg een muis en eindigen we zonder hervorming. Ofwel wordt het er eentje zonder samenhang.