De voornaamste sterfte- en morbiditeitsoorzaken bij kinderen zijn bekend, en dat al lang. Neonatale mortaliteit blijft de eerste doodsoorzaak bij kinderen jonger dan vijf. Luchtwegeninfecties, diarree en paludisme vormen de drie andere belangrijkste overlijdensoorzaken. Ondervoeding is in zowat de helft van de sterfgevallen bij kinderen jonger dan vijf mee in het spel, en drepanocytose (een erfelijke aandoening van de rode bloedcellen) tekent voor zowat een op de tien overlijdens.

Gelukkig kennen we een aantal oplossingen die een positieve impact kunnen hebben op de belangrijkste oorzaken van overlijden bij kinderen: de toegang tot drinkwater verbeteren, doeltreffende strategieën uitwerken voor chemoprofylaxe van paludisme tussen augustus en november, of nog de vaccinatiedekking bij kinderen van nul tot elf maanden verhogen. Aan de hand van die maatregelen kunnen we de gezondheidstoestand van de kinderen in Niger bijvoorbeeld aanzienlijk verbeteren.

Het moeilijkste voor ons in bepaalde delen van West-Afrika is de toegang tot de patiënten. In zones met een uitgangsverbod vanaf het vallen van de avond en soms meer dan 100 kilometer afstand tot het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum, waagt niemand het nog om de stap naar zorg te zetten. We hebben dus nood aan strategieën om zoveel mogelijk patiënten te bereiken, met name de jonge kinderen, die het meest kwetsbaar zijn. Dat doen we bijvoorbeeld met de nomadenstrategie in Mali.

In West-Afrika blijft neonatale mortaliteit de eerste doodsoorzaak bij kinderen jonger dan vijf

Vaak komen daar nog moeilijke omstandigheden bij wegens beperkte middelen op het terrein: te weinig pediaters en kinderverpleegkundigen, onvoldoende specifiek geschoold verzorgend personeel, weinig aan de context aangepaste methodes en middelen, geen geneesmiddelen, enz.

Samen met collega dr. Nematoulaye nam ik in december 2017 deel aan de Pediatrische Dagen van Artsen Zonder Grenzen in Dakar (Senegal), een van de belangrijkste universitaire centra voor kindergeneeskunde in West-Afrika. Een van de daar geopperde oplossingen was om de families en leden van de gemeenschap te integreren in pediatrische programma's, of nog een geïntegreerde aanpak van moeder-kindzorg. AZG past die maatregelen al toe, in Ansongo (Zuid-Oost Mali) bijvoorbeeld. De traditionele vroedvrouwen gaan er met de vrouwen mee naar het gezondheidscentrum, om hen gerust te stellen. Met als resultaat dat meer vrouwen naar de centra gaan en het aantal thuisbevallingen sterk daalde. Dankzij medische begeleiding vermijden we zo complicaties en kunnen we het leven van moeder en kind redden.

De voornaamste sterfte- en morbiditeitsoorzaken bij kinderen zijn bekend, en dat al lang. Neonatale mortaliteit blijft de eerste doodsoorzaak bij kinderen jonger dan vijf. Luchtwegeninfecties, diarree en paludisme vormen de drie andere belangrijkste overlijdensoorzaken. Ondervoeding is in zowat de helft van de sterfgevallen bij kinderen jonger dan vijf mee in het spel, en drepanocytose (een erfelijke aandoening van de rode bloedcellen) tekent voor zowat een op de tien overlijdens.Gelukkig kennen we een aantal oplossingen die een positieve impact kunnen hebben op de belangrijkste oorzaken van overlijden bij kinderen: de toegang tot drinkwater verbeteren, doeltreffende strategieën uitwerken voor chemoprofylaxe van paludisme tussen augustus en november, of nog de vaccinatiedekking bij kinderen van nul tot elf maanden verhogen. Aan de hand van die maatregelen kunnen we de gezondheidstoestand van de kinderen in Niger bijvoorbeeld aanzienlijk verbeteren.Het moeilijkste voor ons in bepaalde delen van West-Afrika is de toegang tot de patiënten. In zones met een uitgangsverbod vanaf het vallen van de avond en soms meer dan 100 kilometer afstand tot het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum, waagt niemand het nog om de stap naar zorg te zetten. We hebben dus nood aan strategieën om zoveel mogelijk patiënten te bereiken, met name de jonge kinderen, die het meest kwetsbaar zijn. Dat doen we bijvoorbeeld met de nomadenstrategie in Mali.Vaak komen daar nog moeilijke omstandigheden bij wegens beperkte middelen op het terrein: te weinig pediaters en kinderverpleegkundigen, onvoldoende specifiek geschoold verzorgend personeel, weinig aan de context aangepaste methodes en middelen, geen geneesmiddelen, enz.Samen met collega dr. Nematoulaye nam ik in december 2017 deel aan de Pediatrische Dagen van Artsen Zonder Grenzen in Dakar (Senegal), een van de belangrijkste universitaire centra voor kindergeneeskunde in West-Afrika. Een van de daar geopperde oplossingen was om de families en leden van de gemeenschap te integreren in pediatrische programma's, of nog een geïntegreerde aanpak van moeder-kindzorg. AZG past die maatregelen al toe, in Ansongo (Zuid-Oost Mali) bijvoorbeeld. De traditionele vroedvrouwen gaan er met de vrouwen mee naar het gezondheidscentrum, om hen gerust te stellen. Met als resultaat dat meer vrouwen naar de centra gaan en het aantal thuisbevallingen sterk daalde. Dankzij medische begeleiding vermijden we zo complicaties en kunnen we het leven van moeder en kind redden.