...

Op een druilerige weekdag vond de Artsenkrant-redactie een mail van Stephanie Raeymaekers (38) in de inbox. Stephanie is donorkind, voorzitter van Donorkinderen vzw en bestuurslid bij Donor Detectives. "Ik werd in 1978 verwekt in de privépraktijk van wijlen prof. Robert Schoysman in Sint-Agatha Berchem", vertelt ze. "Ik ben op zoek naar de man die ooit aan hem zijn zaad afstond: mijn biologische vader."Steph Raeymaekers heeft een sterk vermoeden dat ze die in de medische sector moet zoeken. Uit haar research is namelijk gebleken dat prof. Schoysman destijds spermadonoren 'rekruteerde' onder studenten geneeskunde, kinesitherapie en sportkot aan wie hij les gaf. Verschil lende oud-studenten bevestigden dat aan Stephanie. "Hij schreef er ook over in zijn wetenschappelijke werken."De fertiliteitsarts was verbonden aan het UZ Jette (nu UZ Brussel) en het Van Helmont Ziekenhuis in Vilvoorde (nu AZ Jan Portaels). "Uit mails die ik kreeg, blijkt dat prof. Schoysman ook kandidaten zocht onder het mannelijk medisch personeel. Tevens schuimde hij met medewerkers kraamafdelingen af, om de vraag te stellen aan kersverse vaders. Aan mannen die een vasectomie ondergingen, werd gevraagd of 'ze geen laatste kwak wilden afstaan'."Op haar 25ste kwam Steph Raeymaekers te weten dat ze donorkind is, door een tante die uit de biecht klapte. "Samen met mijn drielingbroer en -zus had ik al van kinds af aan een vermoeden dat er iets niet klopte, en dat de man die ons heeft opgevoed niet onze echte vader was. Er was steeds een afstand, een gevoel van afwijzing dat onze jeugd kenmerkte."De geboorte van haar eerste kind was voor Stephanie naar eigen zeggen een eye-opener. "Voor het eerst kon ik mezelf volledig weerspiegelen aan een ander mens." Bij haar biologische vader hoopt ze dan ook een "gevoel van herkenning" te vinden. "Ik wil weten wat mij mij maakt, welke stukjes écht van mezelf zijn, en welke eigenschappen ik van hem heb geërfd." Het is een oerinstinct, zegt Stephanie, dat je moeilijk kan begrijpen als je niet in dezelfde situatie zit. Haar vader vinden zou rust in haar leven brengen. "De cirkel zou eindelijk rond zijn."Zelden of nooit worden donoren ten volle ingelicht over de gevolgen van spermadonatie, zegt Stephanie. "Zo vinden steeds meer donorkinderen hun biologische ouder via internationale DNA-databanken. Fertiliteitscentra hebben dan ook de plicht donoren erop voor te bereiden dat ze gevonden kunnen worden." In eenzelfde adem pleit Stephanie voor de opheffing van de anonimiteit bij donorconceptie. De verwekking onder anonieme noemer is fundamenteel onrechtvaardig ten aanzien van de donor kinderen, vindt ze. "Iedereen heeft er baat bij om zijn afkomst en familie te kennen. Waarom donorkinderen blijven discrimineren?"